Pisaliśmy już ogólnie o pompach hydraulicznych: Pompy hydrauliczne, pompa zębata.
W tym artykule piszemy pompę łopatkową.
Pompę łopatkową zaliczamy do maszyn wyporowych. Elementami wypierającymi ciecz są płaskie łopatki umieszczone w przecięciach wirnika. Komory robocze zamykają się pomiędzy dwoma sąsiednimi łopatkami a powierzchniami wirnika i korpusu pompy.
Zasada działania.
Wirnik (1) ułożyskowany mimośrodowo w korpusie (2) obraca się w kierunku wskazanym strzałką. W promieniowych przecięciach wirnika znajdują się łopatki (3) przylegające zewnętrznymi krawędziami do okrągłej bieżni korpusu, a bocznymi krawędziami do bocznych pokryw pompy. Między dwoma sąsiednimi łopatkami, wirnikiem, bieżnią korpusu i pokrywami bocznymi, przy odpowiednio szczelnym pasowaniu, tworzy się przestrzeń robocza, która przy obrocie wirnika w górnej części pompy powiększa się, zasysając ciecz z przestrzeni ssawnej S, w dolnej zaś zmniejsza się, wypychając ciecz do przestrzeni tłocznej T.
Pompy łopatkowe ze względu na swą delikatną konstrukcję stosowane są wyłącznie do pompowania gazów oraz czystych i samosmarujących cieczy. Tradycyjnie stosowane w napędach hydraulicznych obrabiarek. Ciśnienie osiągane w tych pompach wynosi do 6 MPa przy wydajności 3 dm³/s i prędkości obrotowej do 3000 obr/min.
Zastosowanie pomp łopatkowych w przemyśle (napędy hydrauliczne):
- podnośniki
- siłowniki
- prasy
- hamulce
- obrabiarki